LYMOO



بهتون حق میدم منو نشناسین

من لیموعم

امیدوارم ازم بدتون نیاد.

خب

من یه آلبوم کشف کردم که باهاش میرم به خلسه. نمیدونم تا قبل از این به چی میگفتم موسیقی. الان دنیا رنگ دیگه ای داره.

میخواستم تو این کشف همه آدمایی که دنبال این آلبوم میگردن رو سهیم کنم. چون خودم پیر شدم تا تونستم آلبوم رو با کیفیت خوب دانلود کنم.

اسم خواننده ruelle میباشد. آلبوم های بسیار دیگری داره که هنوز موفق نشدم دان کنم ولی حتما در اولین فرصت این آلوم ها رو هم اینجا میذارم تا بقیه مصیبت هایی که من کشیدم رو نکشن.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این آلبوم در سرور دیگه ای آپلود شده اما اکانت خودمه و دائمیه و نگران بابت امنیتش نباشین. امنه!

 

لینک دانلود آلبوم

هر مشکلی تو باز کردن لینک بود پیام بدین

Emerge - Ruelle

01. Emerge Part l

02. Emerge Part ll

03. Genesis

04. Come Fly With Me

05. Empires

06. Hold Your Breath

07. Waves of Grey

در ضمن این آلبوم رو تو موزیک دونی هم گذاشتم میتونید ازونجا هم دان کنین :)


داداش کوچولوم دوس دختر پیدا کرده جینگیل :))

قصدشونم ازدواجه. خدا شاهده. 

خدایی خنگ خدا نیستن این پسرا ؟؟

باو تو برو تنبون خودتو بچسب. رفته یه نون خور دیگه گرفته. خرجشم میده اسکل. بعد میاد از من پول قرض میکنه بهم پس نمیده. میگمم بهم پولمو بده میگه اووووو چقدر خسیسی!!!! چرا من باید خرجای دوس دختر اسکل تر از خودتو بدم آخه به من چع گرفتاری شدیما :))

 

من با این سن و سال دوس پسر نداشتم تا حالا. میخوام چیکار خو اخه به چه کارم میاد. بیاد آویزون شه بگه عاشقتم انتظارم داشته باشه منم عاشقش شده باشم. خو اسکلم مگه دارم زندگی مو میکنم دیگه. بعد شما تصور کن . تصور کردی؟ خیلی مسخره بود دیگه نه؟‌:)) دو تا جوجه! شما بیا برو مشخاتو بنویس اوشولو نمیخواد تشکیل زندگی بدی. بعد اونم چه زندگی عی. تو کافه دیت میکنن وسط کوچه لاو میترن تو ماشین بستنی میخورن بعد میرن خونه ننه باباشون. فقط من بدبخت باید خرجشو بدم که نه سر پیازم نه تهش :))

 

آه امان

راستی رباط صلیبی م پاره شد رفت. آرزوهامو با خودش برد :)


تعداد زیادی از دوستام ازم خواستن که لیست فیلم های پیشنهادی مو منتشر کنم تا توی تابستون ببینن. منم تصمیم گرفتم قبل هر کار در مورد این موضوع توی این وبلاگ بنویسم.

معرفی کردن فیلمی که بدونی طرف با دیدنش پشیمون نمیشه از وقتی که گذاشته خیلی سخته. مخصوصا وقتی دارن روت حساب میکنن و به حرفت اعتماد میکنن! برای همین سعی میکنم توی هر ژانر، با در نظر گرفتن امتیاز فیلم و سلیقه عمومی چند تا فیلم که اولا خودم دیده باشم و ثانیا یه چیزی به زندگی م اضافه کرده باشه رو معرفی کنم. البته شاید این فیلم ها جزو ده تا فیلم مورد علاقه م هم نباشن! 

اکشن/ماجراجویی
تو این ژانر کسی نیست که منو بشناسه و ندونه که میمیرم برای فیلمای سوپرهیرویی!
پس قطعا اولین پیشنهادم به شما تمام فیلمهای مارول هست. ولی خب شاید خیلیا این فیلما رو دوست نداشته باشن پس به بقیه لیست توجه کنین

The Lord Of The Rings
فیلم خیلی معروفیه ولی هستن کسایی که ندیدنش! لازمه که با حوصله و دقت ببینیدش!
Pirate Of Caribbean
بازم یه فیلم معروف. اما اگه ندیدید. بهتره زودتر عجله کنید و ببینیدش!

Ready Player One
من اول کتابشو خوندم و بعد از انتظار بسیار طولانی فیلمش ساخته شد و . میتونم بگم جزو ده فیلم مورد علاقه مه!

Wonder Woman
درسته گفتم که فیلم های سوپرهیرویی همه شون خوبن. اما این فیلم رو یه جور دیگه دوستش دارم!
The Underworld Series
پنج فیلم فوق العاده. از نظر من بهترین فیلم خون آشامی و گرگینه ای تا الانه. پنج فیلم فوق العاده . !
2:22
از روی امتیازش نمیشه رفت سمتش. ولی من میگم برین سمتش!
Passengers
این یه فیلم اکشن عاشقانه س. و فوق العاده قشنگه. میتونم بگم جزو ده تا فیلم مورد علاقه مه.


انیمیشن

Finding Dory
نمی تونم میزان علاقه مو نسبت به این انیمیشن و شخصیت دوری توصیف کنم!
Tangled
باید اشاره کنم که شونصد هزار دفعه اینو نگاه کردم و میتونم همین تعداد باز هم ببینمش!
Brave
میمیرم برای مریدا. فقط همین!
Kung Fu Panda
هر سه قسمتش!
How To Train Your Dragon
برای اومدن قسمت سومش لحظه شماری میکنم!
Mr Peabody And Sherman
Cars
من قابلیت اینو دارم که با این انیمیشن هم گریه کنم :))
 Frozen
وقتی اومد، دیدمش، عاشقش شدم و تمام کیفیت های این فیلمو دانلود کردم و بالغ بر هزار بار دیدمش!
Rise Of The Guardians
Inside Out
The Emperor's New Groove
اگه اینو ندیدین نصف عمرتون بر فناس. و تنها فیلمی هم هست که اینو راجع بهش میگم: فقط با دوبله فارسی!!!

کمدی

خب خب . میرسیم به ژانر مورد علاقه من :))
می تونم بگم که من یک بدبخت فیلمای کمدی هستم. فیلم کمدی حال آدمو خوب میکنه. و مگه ما هدفمون از دیدن فیلم چیه؟
Just Friends
یه بخشایی از فیلمو جدا کردم و هر وقت که حالم خوب نیست میبینمش!
Mean Girls
فقط قسمت اولش!
Mr. Right
Pitch Perfect
She Is The Man
ده هزار بار. تعداد دفعه هایی که دیدمش
Freaky Friday
بیست هزار بار
Confessions Of A Shopaholic
خیلی خیلی خیلی دوسش دارم. خیلی.
Ted
خرس بی تربیت :))
The Duff
ده هزار بار
17Again
ده هزار بار
200Pounds Beauty
این یکی کره ایه. و من شصت بار دیدمش خیلی قشنگه
The Kissing Booth 2018
جدیدترین فیلمیه که تا الان موفق شدم دو بار ببینمش ولی بازم خواهم دید :))
When We First Met 2018
اصلا فکرشو نمیکردم که این فیلم خوبی باشه. ولی هست!
Wild Child
در مرتبه فیلم هایی قرار میگیره که ده هزار بار دیدمشون
Hairspray 2007
این فیلم ورژن های دیگه ای هم داره. اما فقط سال ۲۰۰۷ ش ارزش شصت بار دیدن داره. لازم به ذکره این فیلم موزیکال هم هست اما بنظر من جنبه طنزش پررنگتره.

اگه متوجه نشدین که قوت غالب من فیلم کمدیه خواستم در این جمله این موضوعو روشن کنم.
همچنین باید بگم که بیشتر فیلم های بالا کمدی نوجوان و جوان هستن و من کمدی بزرگسال دوست نمیدارم بخاطر شوخی های جنسی مسخره که اصلنم بامزه نیست!


جنایی

Now You See Me 1 & 2
این کمدی هم هست و واقعا ارزش شصت بار دیدن رو داره
Nerve
The Grand Budapest Hotel
این شاید یخده فانتزی باشه بیشتر تا جنایی

درام

Flipped
اولین فیلمی که به ذهنم میرسه برای معرفی!
Gracie
یادم نمیاد با هیچ فیلمی اینقدری که با این فیلم گریه کردم گریه کرده باشم!
The Midnight Sun
بجز این که اینم خیلی باهاش گریه کردم. ولی نه. گریسی گریه دار تر بود!
Wonder
فیلمی که بسیار به کتاب وفادار بود. ولی بر خلاف کتاب، گریه دار بود!!!
Me Before You
فیلمی که اول شما رو به اوج میبره و از خنده روده بر میشین و بعد با کله زمین میزنه و تا دو هفته حالتون بده!
Miss Peregrin's Home For Peculiar Children
هنوز فیلمی نیومده که بهتر از این باشه برای من. اولین فیلم مورد علاقه م. تمام
Twilight Saga
خیلیا این فیلم رو خز میدونن! من نه! نمیگم ده هزار بار ولی پنج هزار بارو راحت دیدمش :)) بخصوص فیلم دومش.
August Rush
ببینین و گریه کنین !

Black Swan 
Sing Street
خیلی خیلی خیلی دوسش دارم. ژانرش موزیک هم هست

.
 

معمایی

predestination
Vanilla Sky
Inkheart
The Sixth Sense
The Truman Show
I Origins

 

فانتزی

با اینکه بیشتر فانتزی ها رو قاطی بقیه گفتم . 
Harry Potter 
خیلی سخته انتخاب کنم کودوم فیلمش قشنگتره! همه ش قشنگه اگه ندیدین لطفا لطفا لطفا ببینین!!!!
Alice In Wonderland

Death Note (Movie)l
Enchanted 2007
این موزیکال هم هست!
Hugo
Moonrise Kingdom
 

ترسناک

من از فیلم ترسناک متنفرم. اول خواستم اینو بگم
A Quiet Place
اینو تازه دیدم و واقعا قشنگ بود! واقعا!!!! تنها فیلم ترسناکیه که واقعا خوشم اومد.
تمام
:))


ژانر موزیکال و  علمی تخیلی رو بیخیال میشم چون چیز خاصی ندارم که بگم ببینین و
ژانر عاشقانه رو هم هر چی بوده توی بقیه ژانرها مثل کمدی و درام پخش کردم و گفتم.
می دونم که هزاران فیلم فوق العاده وجود داره و منم دیدم ولی بنظرم هر فیلمی که صرفا امتیاز بالایی داره ارزش دوبار دیدن رو نداره. بیشتر فیلمایی که اینجا معرفی کردم به تعداد دیدم. ینی برام علاقه ایجاد شده که برم بار دوم و سوم هم ببینمش. منم سعی کردم یکی از ملاکای معرفی م همین باشه. ینی فیلم جوری باشه که مخاطب بپسنده نه منتقدین!
چند تا فیلم هم هستن که آخر آخر گفتم عه اینم مینوشتی ولی خب نمیشه که همه فیلمای عالم رو توی لیست بیاره آدم.
فعلا به این نتیجه رسیدم که باید روی لیست فیلم های مورد علاقه م کار کنم. تا حالا ازین کارا نکردم چون معمولا فیلم رو بخاطر وقت گذرونی و خوب شدن حالم میبینم و دنبال مفاهیم عمیق توی فیلما نیستم. ولی خب بد نیست آدم چنین لیستی داشته باشه نه؟

شما هم معرفی کنین !
بریم فیلم ببینیم !!!!!!
 


نمیگم وبلاگ جدید، چون اون وقت این میشه قدیمی. ولی اینجا نمیتونم به دلایلی چیزایی که دلم میخواد بگم رو بگم.

آدمایی که اینجا منو دنبال میکنن همه شون اون جوری که الان احتیاج دارم، منو نمیبینن. میترسم از اینکه حتی درکم نکنن و تا الانم بهم ثابت شده تعداد زیادی شون درکم نمیکنن. 

بهرحال من تو این برهه از زندگی م احتیاج دارم که دوستای کاملا مجازی داشته باشم که منو درک کنن. که وقتی ازم میپرسن حالت چطوره؟ واقعا جویای احوالم باشن.

اگه میتونین با من همراه بشین بهم پیام بدین.

 

+این وبلاگ باز هم آپدیت میشه و پایان کارش نیست.


می خوام اعتراف کنم که یه وبلاگ دیگه برای دل خودم زدم و توش نوشتم و .

همون آدم بیکار علاف آویزونی که نمیدونم منو از کجا میشناسه، اونجا هم منو به صورت ناشناس فالو میکنه و مطالبی که دوست ندارم بخونه رو میخونه

اگه بدونم که چطور منو هر جا میرم پیدا میکنه، خیلی خوب میشه

ولی جدا این آخرین هشداره

اگه به این کارت ادامه بدی به بیان/فتا شکایت میکنم، اونا هم مطمئنم پیگیری میکنن، هم آی پی تو دارم هم محلی که ازش وصل میشی به نت.

و اینکه آدم مریض علاف، اینقدر تو زندگی ملت سرک نکش. به چه دردت میخوره که اینقدر پیگیرانه فضولی میکنی؟

پدرتو در میارم حالا ببین


سلام

من هستم

کم هستم

و کمی خسته م

ببخشید که دیگه حوصله بلاگ بازی ندارم، حوصله شلوغ کاری ندارم، حوصله کامنت بازی ندارم. حوصله هیچ کاری ندارم.

نق نمیزنم،

غر نمیزنم،

کاملا بی تفاوتم

و معنی ش این نیست که برام مهم نیستین ( البته بعضیا که از اولم مهم نبودن همچنان مهم نیستن )

فقط این که عوض شدم کمی

دوز خوشحالی م کم شده

دوز بی تفاوتی م بیشتر شده

یخ شدم

اینا اعترافات سنگینیه ها از کنارشون به راحتی نگذرین :))

im a monster

می دونم و بازم اهمیتی نمیدم آه .


لعنتی اصلا دوستت ندارم. اصلا. ولی نمی تونم فراموشت کنم. با من خاطره های عمیقی ساختی و ول کردی رفتی. مگه نگفتی دخترا فلانن احساساتی ن باید از مردشون اجازه بگیرن؟ درسته زر زدی و منم بخاطر همین کارات گذاشتمت کنار ولی تو که احساساتی نبودی چرا رفتی آخه؟ مثلا تو باید مث یه مرد میموندی. اما نموندی. حالا که بیشتر فکر میکنم میبینم تو نمی خواستی بمونی. میخواستی بری و میخواستی منم زندگی مو زمین بذارم و باهات بیام. ولی من زندگی مو فدای تو نکردم. شاید چون تو هم هیچیو فدای من نکردی. حتی دروغ گفتی یا پشت من در نیومدی. منو به خاطر بعضی حرفام مسخره کردی منو اونجور که لایقش بودم دوست نداشتی. خب بچه بودی. شایدم هنوزم باشی. خرده نمیگیرم بهت منم حتما مزخرف بودم. ولی متاسفانه چیزی که یادم نمیره پلی لیست هامونه. {شبانه آهنگ گوش کردنامونه}چون خیلی سعی کردم باز هم اینو با کسی تجربه کنم اما نتونستم و می دونم که تو هم موفق نمیشی. خودشیفته نیستم ولی مث منو جایی پیدا نمیکنی. بقیه جور دیگه ن و ما جور دیگه ای بودیم. شاید توی زندگی مون آخر شب بشینیم به هم فکر کنیم و با خودمون بگیم که اگه با هم بودیم به این روزمرگی احمقانه دچار نمیشدیم و اگه با هم بودیم خوشبخت بودیم. اما من دوستت ندارم. دیگه ندارم. پس میتونم حدس بزنم که تو هم دوستم نداری. من سنگ شدم و مغرور شدم و دیگه کسی رو دوست نداشتم و از ترس دوباره شکست خوردن دیگه بازی نکردم. کار عاقلانه. تو ولی میدونم که مثل من نکشیدی کنار برای همینه که خیلی دلم میخواد بدونم آخرش با کی می مونی. آخرش اون کیه که برات اینقدر مهمه که میمونی و باهاش زندگی تو میسازی.  میخوام بدونم مرد چه کسی میشی.

 

هنوزم یواشکی ناراحتم که نمی تونم آهنگای جدیدمو برات بفرستم و با هم گوش بدیم بهشون :)


دوست دارین بهتون دروغ بگن

من اینو فهمیدم و بهش رسیدم. بهتون میگن که فوق العاده ترین زندگی جذاب عالمو دارن که پر از فراز و فروده. درد هاش هم هیجان انگیز و جذابه. ولی من میدونم که دروغه همه ش و شما هم لبخند میزنین و باور میکنین. 

البته خب چه اشکالی داره. دروغ راست حقیقت و ای مزخرفات برای کساییه که اهمیت میدن. مثلا من، اهمیت نمیدم.

میتونین دروغ بشنوین و باورش کنین یا باور نکنین یا اصلا . بذارین پیچیده ش نکنم. میخوام بگم که من بهتون دروغ نمیگم. چون تو این مرحله از زندگی م هیچی برام مهم نیست. الان تنها چیزی که اهمیت داره وجود نداره و من رو خیل عظیمی از چیزهای غیرمهم احاطه کردن. اما نمیخوام در مورد مشکلاتم بهتون چیزی بگم. میخوام بدونین که عمیقا میبینمتون. همه تونو. چه مجازی چه حقیقی. میبینمتون و هزار حرف دارم که بزنم. اما چشمام به کیبورد خیره میشن. چشمام به چشماتون خیره میشن . و توی ذهنم این میاد : "که چی؟" و توی کسری از ثانیه دوباره همه چیز مفهوم خودشو از دست میده. من میمونم . رفرش های بی پایان صفحه های عمرم . و حرفهای نزده که بعد مدتی فراموش میشن. من میمونم و بعد هیچ کس نمیمونه. همه چیز تموم میشه و من میخوابم و دیگه بلند نمیشم.


آخرین باری که اینجا بودم هنوز باهاش بودم. یک ثانیه نبود که محبت نکنه. مدام محبت میکرد. نمیذاشت آدم فکر کنه. فقط محبت. سرشار از محبت بودم. دلم قنج میرفت و به اصطلاح خر شده بودم.

الان که اینجام یه ماهی ازون موقع میگذره و من خیلی بی تفاوت بدون اون اینجا نشستم و نفس میکشم و کسی هم بهم محبت نمیکنه. یه خلائی حس میکنم. ولی نمردم. زنده موندم. خوبیش اینه که دیگه خر نیستم. فکر میکنم و مدام تو ذهنم میچرخه که یعنی همه محبتاش الکی بود؟ ینی دروغ میگفت؟ هیچی بدتر از شک نیست.

دوست نداشتم رابطه هایی که واردشون میشم حتی وقتی تموم میشن درباره شون شک داشته باشم. ولی شک هست. همیشه باهامه. به همه شک دارم. به همه چی شک دارم. شاید چون زیادی بدی دیدم. ولی گاهی حس میکنم شکم زیادیه. بیشتر از حد عادیه. باعث میشه نتونم دل ببندم. عاشق بشم وابسته بشم. شک چیز مزخرفیه.

تنها چیزی که برام خیلی سخته اینه که زندگی م نامنظم شده. حوصله هیچ کاریو ندارم. یه ماهه لباسامو نشستم. دیگه آخرین لباسای تمیزم هم داره تموم میشه. اتاقم فوق العاده بهم ریخته س. فعالیت ورزشی م کم شده. اینا اذیتم میکنه.

ولی فردا شنبه س. از فردا همه چیو بر میگردونم سر جاش. یه ماه کافیه برای عزاداری دیگه نه؟

یه تایم هایی بود که دوستش داشتم از صمیم قلب. بخاطر اون تایم های خوبی که باهاش داشتم دلم نمیخواد فراموشش کنم. بدی هاشم طبق معمول اسکل بودنم فراموش میکنم. بهرحال همه چی تموم شده و منم دیگه غصه شو نمیخورم. خوشحالم که تموم شد. خدافظ و سلام تنهایی ها.


پایان نامه ازون مقوله هاییه که تمام انرژی آدم رو میگیره. 

برای مثال

استادم زبون آدم رو درک نمیکنه. به زبون دیگه ای حرف میزنه. یه کد نوشته اونو داده به من. بعد نتایجی که با کد من میگیریم با ننتایجی که ایشون تو کامپیوتر خودش میگیره زمین تا آسمون فرق داره. بعد شونه میندازه بالا میگه من نمیدونم!! پس عمه م بدونه؟ گرفتاریه بخدا.

 

 

 


من فقط میدونم که خدا خیلی دوستم داره. میدونه چی لازم دارم و منو میشناسه.

وات عه کریزی نایت!

من اشتباه کردم و میدونم. حالا میدونم. موقعی که اون اشتباهو میکردم نمیدونستم. ولی حالا بابتش خیلی شرمنده م. خیلی. و تقریبا میشه گفت تا حالا تو زندگی م اتفاق نیفتاده که بابت چیزی شرمنده بشم. برای همین حس خیلی غریبیه برام. نمیتونستم دهنمو ببندم و دو دقیقه عذرخواهی نکنم. بهش که فکر میکنم در واقع به دست و پاش افتاده بودم. داشتم از غصه جون میدادم. خیلی سخت بود. ولی نتیجه اخلاقی اینکه این دفعه آخری بود که اینجوری خودمو توی این موقعیت قرار میدم. که مجبور شم اینقدر ملتمسانه عذرخواهی کنم. آدم اینقدر احمق نمیشه که. یه بار اتفاق افتاد. دوباره اتفاق نمیفته. بهش فکر میکنم از شرمندگی همه صورتم داغ میکنه. کاش میشد دیگه بهش فکر نکنم. ولی باید یادم بیفته این شرمندگی رو تا دوباره این اتفاق نیفته. برای همین اینجا مینویسمش.

خدا بخیر کنه عقل و دینمو از دست دادم و خودم هم نمیفهمم چرا.


من هنوز عمیقا بر این باورم که حداقل یک عدد استاکر عوضی دارم تو این وبلاگ. و دلیل بسیار مهم ننوشتنم همون چند تا استاکریه که دارم و می‌دونم هستن. می‌دونم بر مبنای فکت.

نه تنها اینستاگرام رو کاملا پاک کردم و نابودش کردم، تمام سوشال میدیا رو از زندگیم بن کردم. دیلی تلگرامم رو خصوصی کردم. هر آدم جفنگی رو بلاک کردم.

تو زندگیم ۶ نفر دارم که فقط یکی‌شون مجازی نیست. و همه اینا بعد از اغتشاشات، دلیلشون همین استاکر آشغال عوضی لجن بی‌خانواده‌ی بزدل روانی لعنت‌الله علیهه.

آقای استاکر ممکنه اینو یه روز بخونی. چون بهرحال ذاتت مریض و روانی و استاکره و عمرا بتونی بدون بستری شدن خود به خود خوب بشی. پس می‌دونم ممکنه با خوندنش احساس قدرت کنی. و فکر کنی که آره موفق شدم تو زندگی این دختر تاثیر بذارم. ولی باس بدونی که من تو رو در حد یه کپه لجن کنار اتوبان می‌بینم. تو خطرناک و روانی هستی. حتی ممکنه یه روز پاشی بیای یه بلایی سرم بیاری. چون مریضی. قبل اینکه دیر بشه برو خودت رو بستری کن. باشه؟ من هر بلایی سرم بیاد تو میری بالای چوبه دار و خب اگه می‌خوای بری بالای چوبه‌ی دار منو تو زحمت ننداز و خودت به داد خودت برس. یا بستری شو یا بی‌واسطه برو بالای چوبه دار. خب؟ می‌فهمی چی می‌گم؟ اینقدر لجن نباش. سی سالمون شد. نفهمیدی ازت خوشم نمیاد؟ چرا باید حتما تخریب شخصیتت کنن تا بری پی کارت؟ چرا مث همه‌ی آدمای عادی وقتی می‌شنوی نه، نمی‌ری پی کارت؟ چرا عزت نفس نداری و اینقدر حقیری؟ برو رو روانت کار کن. بهترین کاریه که می‌تونی بکنی.

و در این نقطه، دقیقا جاییه که باید خودت فقط خودت رو دوست داشته باشی نه که دنبال عشق و دوست داشته شدن از جای دیگه باشی. چون تو این دنیا یه حقیقت بزرگ وجود داره: آدما به نفس کشیدن یا نکشیدنت اهمیت نمی‌دن. برو یه ور دیگه نفس بکش حالمو بهم زدی. 

 

Anyways.

من همیشه بعد از هر رقتار ناملایمت‌آمیز با آدما عذاب وجدان شدید می‌گیرم حتی اگه طرف کاملا مقصر باشه. ولی دو سه روز پیش بعد از هفت سال، یک استاکر بی‌وجود رو با خاک کوچه یکسان کردم و هر چی از دهنم در میومد رو بهش گفتم. هر چند لیاقتش بیشتر از اینها بود و هنوز که هیچ حس عذاب وجدانی بهم دست نداده و حس خرسندی و سبک‌بالی می‌نمایم.

سوال مهم اینه که چراااا من اینقدر آدم روانی دور و برم جمع می‌شن؟ منی که تو زندگیم یه هدف بیشتر ندارم و اونم اینه که یه جوری برم و بیام که در مرکز توجه هیچ کس نباشم. چطور این روانیا منو پیدا می‌کنن و به صورت بیمارگونه‌ای منو تو مرکز توجهشون می‌ذارن؟ چرا جدی همه رو برق می‌گیره منو گوز ادیسون؟ خدایا کرمت رو شکر. نمی‌خوام ولله. دوس ندارم هیشکی یدونه من وجود دارم. چرا با من اینکارو می‌کنی. 

لعنت به تک‌تکشون. امیدوارم جدی از زمین ورداشته بشن.

اینقدر این حس پاییده شدن، اونم به صورت بیمارگونه، حس بد و آشغالیه که حتی براشون آرزوی مرگ هم بکنم عذاب وجدان نمی‌گیرم.

تنهایی، سکوت و تنهایی همه‌ی چیزیه که می‌خوام. بذارین تنها باشم. توی یه وبلاگ چسکی هم نمی‌تونم خودم باشم. خودسانسوری، خودسانسوری، خودسانسوری.

 

+البته خیلی خوشحال نشو استاکر مریض. یه دفتر دارم توش کلی چیز می‌نویسم. احساساتم، داستان هام. و تو هرگز اونا رو نخواهی فهمید. 


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها